Rottweiler

Owczarka

Wzorzec FCI nr 147

Kraj pochodzenia: Niemcy.

Data publikacji obowiązującego wzorca. 06. 04. 2000.

Przeznaczenie: Pies towarzyszący, służbowy i użytkowy.

Klasyfikacja FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 2. 1 Molosy, typ dogowaty.
Podlegają próbom pracy.

Krótki rys historyczny: Rottweiler zalicza się do najstarszych ras psów. Jego pochodzenie sięga czasów rzymskich, kiedy to trzymany był jako pies stróżujący i zaganiający. Psy te ciągnęły z rzymskimi legionami przez Alpy chroniąc ludzi i zaganiając bydło. W okolicach miejscowości Rottweil przemieszały się one z psami miejscowymi. Głównym zadaniem rottweilera stało się teraz zaganianie i pilnowanie dużych stad bydła i obrona swojego pana i jego własności. Od starego niemieckiego miasta Rottweil został on nazwany: rottweiler-skim psem rzeźnickim. Rzeźnicy hodowali psy tego typu jedynie ze względu na ich skuteczność i przydatność. W ten sposób powstał z biegiem czasu doskonały pies stróżujący i zaganiający, który znajdował zastosowanie również jako pies pociągowy. Kiedy na początku XX wieku poszukiwano psów do służby w policji, zwrócono uwagę między innymi także na rottweilera. Szybko okazało się, że doskonale nadaje się on do tej roli. W roku 1910 został oficjalnie uznany za psa policyjnego.
Hodowla rottweilera nastawiona jest na emanującego siłą psa o czarnej maści z wyraźnie odgraniczonymi rudobrązowymi znaczeniami, który mimo potężnego wyglądu nie jest pozbawiony szlachetności i nadaje się szczególnie jako pies towarzyszący, służbowy i użytkowy.

Wygląd ogólny: Rottweiler jest psem więcej niż średniej wielkości, mocny, ani ciężkiej ani lekkiej, ani charciej budowy, o niezbyt długich nogach. Jego proporcjonalna, zwarta i mocna sylwetka wskazuje na dużą siłę, zręczność i wytrzymałość.

Prawidłowe proporcje: Długość tułowia mierzona od mostka do guza kulszowego nie powinna przekraczać wysokości w kłębie o więcej niż 15%.

Zachowanie i charakter: Pies o przyjaznym, spokojnym usposobieniu, kochający dzieci, bardzo przywiązany do właścicieli, posłuszny, karny, lubiący pracę. Jego wygląd zdradza jego pierwotną naturę; zachowanie odznacza się pewnością siebie, mocnymi nerwami i odwagą; z dużym zainteresowaniem reaguje na otoczenie.

Głowa: Mózgoczaszka:
Czaszka: Średniej długości, pomiędzy uszami szeroka, linia czoła patrząc z profilu lekko wypukła, guz potyliczny dobrze rozwinięty, lecz niezbyt silnie zaznaczony.
Stop: Przełom czołowy wyraźnie zaznaczony.

Trzewioczaszka:
Nos: Dobrze wykształcona trufla nosa, raczej szeroka niż okrągła, ze stosunkowo dużymi nozdrzami, zawsze koloru czarnego.

Kufa: Nie powinna sprawiać wrażenia ani wydłużonej ani skróconej w stosunku do mózgoczaszki. Grzbiet nosa prosty, u nasady szeroki, łagodnie się zwężający.

Fafle: Czarne, ściśle przylegające, kąciki warg zamknięte, możliwie ciemna pigmentacja dziąseł.

Szczęki/Uzębienie: Szczęka i żuchwa mocne i szerokie. Uzębienie mocne i kompletne (42 zęby), górne siekacze zachodzą nożycowo na dolne.

Policzki: Uwypuklone łuki jarzmowe.

Oczy: W kształcie migdałów, średniej wielkości, ciemnobrązowe, powieki dobrze przylegające.

Uszy: Średniej wielkości, wiszące, trójkątne, szeroko rozstawione, wysoko osadzone. Skierowane do przodu, dobrze przylegające uszy potęgują wrażenie szerokiej głowy.

Szyja: Mocna, umiarkowanie długa, dobrze umięśniona, o lekko wysklepionej linii karku, sucha, bez podgardla lub luźnej skóry.

Tułów:
Grzbiet: Prosty, mocny, zwarty.
Lędźwie: Krótkie, mocne i głębokie.
Zad: Szeroki, średniej długości, lekko zaokrąglony, ani prosty ani przesadnie spadzisty.
Klatka piersiowa: Obszerna, szeroka i głęboka (ok. 50% wysokości w kłębie), z dobrze rozwiniętym przedpiersiem i dobrze wysklepionymi żebrami.
Brzuch: Słabizny nie podciągnięte.

Ogon: Zachowany naturalny, noszony poziomo na przedłużeniu linii grzbietu. W spoczynku swobodnie wiszący.

Kończyny
Kończyny przednie: Oglądane z przodu proste, ustawione nie za wąsko, przedramiona patrząc z boku proste, nachylenie łopatki do osi poziomej tułowia wynosi ok. 45 stopni. Łopatki: Dobrze ustawione. Ramię: Dobrze przylegające do tułowia. Przedramię: Silnie rozwinięte i dobrze umięśnione. Sródręcze: Lekko sprężyste, mocne, nie strome.
Łapy: Okrągłe, palce mocno zwarte i wysklepione, opuszki twarde, pazury krótkie, czarne i mocne.
Kończyny tylne: Oglądane z tyłu proste, ustawione nie za wąsko, w swobodnej postawie psa uda w stosunku do kości miednicznej i do podudzia oraz podudzie w stosunku do śródstopia tworzą kąt rozwarty.
Udo: Średniej długości, szerokie i silnie umięśnione.
Podudzie: Długie, mocne, szeroko i plastycznie umięśnione, mocne stawy skokowe, dobrze kątowane, nie strome.
Łapy: Nieco dłuższe niż przednie, o mocnych, ściśle zwartych, wysklepionych palcach.

Chody: Rottweiler jest kłusakiem; w ruchu harmonijny, pewny, energiczny i nieskrępowany, długi wykrok, grzbiet w ruchu stabilny i prosty.

Skóra: Na głowie ściśle przylegająca, przy wytężonej uwadze może tworzyć na czole lekkie fałdy.

Szata: Włos tzw. twardy, składa się z włosa okrywowego i podszerstka. Włos okrywowy średniej długości, sztywny, gęsty, mocno przylegający, podszerstek nie może wystawać ponad włos okrywowy. Na tylnych kończynach owłosienie nieco dłuższe.

Umaszczenie: Czarne z wyraźnie odgraniczonymi ciemno rudobrązowymi znaczeniami (podpalanie) na policzkach, kufie, spodzie szyi, klatce piersiowej, nogach, jak również nad oczami i poniżej nasady ogona.

Wielkość i masa: wysokość w kłębie u psa: 61 do 68 cm
61 - 62 cm - mały
63 - 64 cm - średni,
65 - 66 cm - duży (optymalna wielkość),
67 - 68 cm - bardzo duży.

waga: ok. 50 kg

wysokość w kłębie u suki: 56 - 63 cm
56 - 57 cm - mała
58 - 59 cm - średnia
60 - 61 cm - duża (optymalna wielkość)
62 - 63 cm - bardzo duża

waga: ok. 42 kg.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

Wygląd ogólny: Lekka, charcia sylwetka o długich kończynach, słaby kościec i mięśnie.
Głowa: Głowa o wyrazie psa myśliwskiego, wąska, lekka, za krótka, wydłużona lub zbyt ciężka, płaskie czoło (brak lub słabo zaznaczony przełom czołowy).
Kufa: Długa lub szpiczasta kufa, wypukły tzw. rzymski lub wklęsły grzbiet nosa, grzbiet nosa opadający (orli nos), jasna lub plamista trufla nosa.
Wargi: Słabo przylegające, różowe lub jedynie z plamami pigmentu, opadający kącik warg.
Szczęki: Wąska żuchwa.
Zgryz: Cęgowy.
Policzki: Zbyt wydatne.
Oczy: Jasne, głęboko osadzone, wyłupiaste, okrągłe, luźne powieki.
Uszy: Za nisko osadzone, ciężkie, długie, wiotkie, złożone do tyłu, odstające lub niesymetrycznie noszone.
Szyja: Za długa, cienka, słabo umięśniona, z podgardlem lub zbyt luźną skórą.
Tułów: Za długi, za krótki, wąski.
Grzbiet: Za długi, słaby, łękowaty lub karpiowaty grzbiet.
Zad: Spadzisty, zbyt prosty, za krótki lub za długi.
Klatka piersiowa: Ze słabo wysklepionymi żebrami, beczkowata lub wąska. Ogon: Za wysoko lub za nisko osadzony.
Kończyny przednie: Zbyt wąsko ustawione lub krzywe kończyny, strome łopatki, łokcie słabo lub w ogóle nie przylegające, za długie, za krótkie lub zbyt strome ramiona, miękkie lub strome Sródręcze, mało zwarte, wykrzywione, zdeformowane, zbyt płaskie lub za mocno wysklepione palce, jasne pazury.
Kończyny tylne: Płaskie udo, wąskie ustawienie pięt, krowia lub beczkowata postawa, zbyt słabo lub za bardzo kątowane stawy, wilcze pazury.
Skóra: Fałdy na głowie.
Szata: Miękki, falujący, zbyt krótki lub za długi włos, włos lokowaty, brak podszerstka.
Umaszczenie: W brzydkim odcieniu, niewyraźnie odgraniczone lub zbyt rozległe podpalania.

Wady dyskwalifikujące:
Wygląd ogólny: Brak wyraźnie zaznaczonego piętna płci (suczy wygląd u psa i odwrotnie).
Zgryz: Przodozgryz, tyłozgryz, zgryz przemienny, brak siekacza, kła, zęba przedtrzonowego lub trzonowego.
Oczy: Wywinięcie powieki na zewnątrz lub do wewnątrz, oczy żółte lub różnobarwne.
Ogon: Załamany, zakręcony ponad linią grzbietu, skręcony na bok.
Szata: Szczególnie długa lub falista.
Umaszczenie: Kolor odbiegający od przewidzianego we wzorcu czarnego z brązowymi podpaleniami, białe znaczenia.
Usposobienie: Strachliwość, płochliwość, tchórzostwo, brak odporności na strzały, złośliwość, przesadna nieufność, nerwowość.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.
_______________

Macie, agresywna rasa:

Uważaj, zaraz Cię zrzuci i poturbuje!

Tylko czeka, ażeby ją schrupać!

Już szczerzy język.. Eee...To znaczy - ostre kły!

Ticking Clock

Hie, hie ;P;P;P!!! Piękne foty, piękny pies i chce Cię zjeść Very Happy

!!!

Owczarka

Pożre w całości - nie zostawi nawet kosteczki.

Biedne Rottki... Czym sobie zasłużyły na tak krzywdzącą opinię?

Asia_Golden · Gość

nie tylko one Sad

ale tak to już jest jeden zagryzie a opinia na wszystkich Smile

popatrzcie jakie małe jest słodkie Smile

a póżniej złę i sie dziwią Sad

biorą szczeniaka bo sliczny a pózniej nie wychowują go nie szkolą i mają Sad

p.s. to możemy opisywać te rasy Question

:

Asia_Golden · Gość

mam coś fajnego do tego tematu ale nie o rotach
ale też o dużym psie Very Happy

dziwne że rodzice nie reaguja na przutulańce ale to słodkie Razz

Ticking Clock

Jasne, rasy możesz opisywać. Bo widzisz ludzie w necie szukają czegoś o rasie i z chęcią chcieliby popatrzeć na komentarze innych osób. Jeśli jakaś osoba zapyta się w jakimś temacie o dana rasę, to proszę bardzo.

Ginuś_Lexiuś

ja miałam suczkę rottweilera. Wabiła się Samba. Była taka słodka, ale niestety musieliśmy ją oddać, ponieważ zmusiła nas do tego kiepska sytuacja finansowa.

Ticking Clock

Nie wiedzieliście, że większy pies wymaga więcej kosztów?
Człowiek się nie dowie, później pies cierpi Crying or Very sad