Moje wiersze

Rawa

Psie szczęście
Po każdej burzy wychodzi słońce-
To prawda powszechnie znana.
Lecz jeszcze piękniejszy jest fakt,
Iż psia bida miłością ludzką zostaje obdarowana.
Gdy wszyscy tracą nadzieję w istnienie dobrego narodu
To oni po cichu z szeregu występują do przodu.
Mały starszy Szafirek i Pedro zabiedzony,
Szukanie domów przyniosło efekty i teraz każdy z nich jest wesoły.
Bo każdy swojego pana w swoim domu pilnuje,
A zaraz kolejne stworzenie szczęścia znów zakosztuje.

Senne marzenie
Czekam na Ciebie kolejny rok.
Zasypiam, a boks mój ogarnia mrok.
Zamiast myślenia o mroźnej nocy i bruku,
Pomyślę o spaniu pod kołdrą z puchu.
O rannej pobudce i smaczynym śniadaniu,
Leżeniu w fotelu, miłym głaskaniu.
Senne marzenie czy miłe wspomnienie?
A może przyszłości wyobrażenie?
Bo może zamiast niebieskich krat,
Spojrzę kiedyś na piękny świat?
Pójdziemy na spacer, ze smyczą, obróżką,
Powoli, spacerkiem, prościutką dróżką,
A obok wiosenna trawka zielona,
Na trawce stokrotka wietrzykiem zmierzwiona.
Patyczek mi rzucisz, a ja go przyniosę,
Mogę Cię także polizać po nosie.
Po miłym spacerze wrócimy do domu,
Zwinę się w kłębek i pomyślę komu
Mam podziękować za dar tak piękny-
Za Ciebie i dom Twój dobrem zaklęty.

Mufka*
Maleńka sześciolatka w schronisku tyskim czeka.
Czy ktoś ją wreszcie dojrzy?
Czy doczeka się człowieka?
Czy odnajdzie swoją miłość,
której od lat dzień w dzień szuka?
Będzie Twoją przyjaciółką-
Nie brakuje jej serducha.
Jej wystarczy ciepły kocyk,
który ją otuli w nocy.
Oprócz tego własna miska,
Której brak w kojcu schroniska.
Choć źle w schronie Mufce nie jest,
To o domku własnym marzy.
Możesz spełnić jej marzenia i miłością ją obdarzyć.

Psie anioły
One odeszły, bez słowa, tłumaczeń.
Im nie potrzebne są dziś rozpacze
Oraz płakania nad losem ich smutnym,
Odeszły cicho, szczęśliwe i dumne,
Że były kochane, zawsze i wszędzie,
A gdziekolwiek pójdą tam dobrze im będzie.
Przeżyły przyjaźń, spacery, zabawy,
A ludzie sobie nie zdają sprawy,
Że teraz ich Bóg u siebie ugości, będą szczęśliwe i pełne radości.
W oczekiwaniu na wspólne chwile,
Spędzone razem ze swoim pupilem,
(lecz w innej krainie)
Często pragniemy umrzeć i dotrzeć,
Tam gdzie na razie mają tylko dostęp nasi wierni i dobrzy przyjaciele:
Ci którzy umarli samotnie i Ci, którzy zostawili wiele.

Co jeszcze mam zrobić, abyś mnie zauważył?
Co jeszcze mam zrobić, żebyś zabrać mnie się odważył?
Ile jeszcze mam wołać, ile skomleć i płakać?
Ile jeszcze spoglądać w Twe oczy i błagać?
Czy kiedyś znajdzie się człowiek, który mnie wreszcie wysłucha?
Kucnie przy moim boksie i szepnie mi do ucha,
Że pójdziemy do domu, gdzie czeka na mnie poducha,
A ja mu z podzięce za szczęście nie poskąpię serducha.

Proszę o krytykę Wink

*- mam przyjemność oznajmić, iż Mufka znalazła już właściciela!

Paulina

Piękne te wiersze. Smile

Bardzo mi się podobają. Mają to coś w sobie. Wszystkie. Nie wiem, który mi się najbardziej podoba, chyba wszystkie tak samo. Jak masz jeszcze jakieś, to dawaj. Razz

Na pewno chętnie poczytam, zresztą na pewno nie tylko ja. Razz

Wszyscy chętnie poczytamy. Very Happy

Kara

Super, też bym chciała mieć taki talent Wink